راهنمائی و مشاوره از گذشته های بسیار دور به عنوان یک رابطه یاورانه برای حل مشکلات مورد استفاده بوده است. راهنمائی و مشاوره شغلی و حرفه ای نیز برای کمک به جویندگان کار بتدریج از اهمیت بیشتری برخوردار گردیده ست. وزارت کار و امور اجتماعی، نیز از سالها قبل به مسئله اهمیت مشاوره و راهنمائی وقوف داشته و در تهیه و استانداردکردن آزمونهای استعداد و رغبت سنج های شغلی و لزوم راهنمائی و مشاوره در گزینش های استخدامی پیش قدم بوده گرچه در سالهای بعد متاسفانه این مسئولیت خطیر به فراموشی سپرده شده است. از طرفی بازار کار نیز بدلیل ویژگیهای خاص خود ازجمله نقص اطلاعات، چند گانگی و ناهمگنی بازار و ...بسهولت و سادگی بازار کالا و خدمات به تعادل نمی رسد و لازمست دولت از طریق خدمات اشتغال و با اتخاذ سیاست های مناسب برای برقراری و یا کمک در جهت نیل به تعادل بازار اقدام نماید. در سالهای اخیر با توصیه و تأکید سازمان بینالمللی کار استفاده از سیاست های فعال بازارکار، علاوه بر توجیه نظری، تأئید تجربی بسیاری از کشور هارا نیز کسب نموده ا ست.. این مقاله ضمن بحث و بررسی موارد فوق، راهنمائی و مشاوره شغلی را در صورت فراهم بودن مقدمات و لوازم آن، بعنوان یکی از سیاست های فعال بازار کار در جهت هماهنگی بیشتر بین عرضه و تقاضای نیروی کار و ارتقاء قابلیت اشتغال جویندگان کار مطرح نموده است.