بررسی رابطه بین سبک رهبری، سبک حل مسأله و روابط گروه کاری با نوآوری در یک سازمان صنعتی

انسان در رهگذر تاریخ از قوه خلاقیت و تفکر خویش بهره جویی نموده مشکلات خود را تشخیص داده و برای رفع آن راه حل ارائه داده است. در واقع انسان دنیای خود را با طرح ایده برنامه ریزی کرده و تغییرات و ابداعات را به صورت می دهد. درارتباط با سازمانها نیز می توان گفت راهکارهای مناسب هر جامعه که بتواند با کارآمدی و اثر بخشی از عهده حل مساله برآیند از مهمترین وسایل دستیابی به پیشرفت و ترقی می باشند. دراین رهگذر توجه به خلاقیت و در پی آن نوآوری از اهمیت بسزایی برخوردار است.زیرا با خلاقیت می توان به ارائه راهکارهایی جهت حل مشکلات سازمانی و همچنین اثر بخشی و بالتدگی سازمان پرداخت منظور از خلاقیت، ارائه راهکارهای بدیع و جدید است که منجر به رفع مشکلات و یا اعتلای سازمان می شود و منظور از نوآوری به فعالیت رساندن خلاقیت می باشد، یعنی وقتی که خلاقیت تبدیل به عمل شود گفته می شود که نوآوری صورت پذیرفته است. در این پژوهش به نوآوری و مولفه های موثر در آن پرداخته شده است... هدف از این پژوهش بررسی رابطه ساده و چندگانه بین سبک رهبری از نوع تبادل رهبر- عضو، سبک حل مساله از نوع شهودی و نظام مند، و روابط گروه کاری با جو سازمانی نوآورانه و رفتار نوآورانه در مجتمع فولاد مبارکه اصفهان می باشد.نمونه مورد مطالعه تحقیق شامل 200 نفر از کارکنان رده اپراتورسازمان مذکور می باشند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.پس از ارائه پرسشنامه ها و جمع آوری آنها برای تجزیه و تحلیل آماری از روش های آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (همبستگی ساده و رگرسیون) استفاده گردید براساس نتایج به دست آمده کلیه متغیرهای پیش بین همبستگی ساده مثبت و معنا داری را با متغیرهای ملاک نشان داند. اما در رگرسیون نتایج متفاوتی کسب گردید.

بررسی رابطه بین سبک رهبری، سبک حل مسأله و روابط گروه کاری با نوآوری در یک سازمان صنعتی Keywords:

روابط گروهی , رهبری , حل مساله , نوآوری