پیش بینی آمادگی برای تغییر سازمانی براساس ادراک کارکنان بانک از نوع ساختار سازمانی با نقش واسطه گری انسجام سازمانی

هدف این مطالعه پیش بینی آمادگی برای تغییر سازمانی براساس ادراک کارکنان یکی از بانک های دولتی از نوع ساختار سازمانی با نقش واسطه گری انسجام سازمانی است. روش تحقیق حاضر، از نظر هدف، کاربردی بوده و بر حسب روش، تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی است که با به کارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی داده های مورد نیاز جمع آوری شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شعب این بانک در شیراز است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 201 نفر انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه نوع ساختار سازمانی، مقیاس انسجام سازمانی و مقیاس محقق ساخته آمادگی برای تغییر سازمانی است که پس از محاسبه روایی و پایایی، توزیع و جمع آوری شده است. به منظور تحلیل داده های پژوهش از نرم افزارLisrel 8.54  و آزمون مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که ساختار سازمانی بازدارنده پیش بینی کننده منفی و معنادار انسجام سازمانی است. همچنین سازمانی بازدارنده پیش بینی کننده منفی و معنادار آمادگی برای تغییر سازمانی است. یافته ها حاکی از آن است ساختار سازمانی تواناساز پیش بینی کننده مثبت و معنادار آمادگی برای تغییر سازمانی است و سهم واسطه گری انسجام سازمانی نیز مشهود است.

Keywords:

ساختار سازمانی تواناساز , ساختار سازمانی بازدارنده , انسجام سازمانی , آمادگی برای تغییر سازمانی , بانک