تبیین نقش تعدیل کننده شرایط زمینه ای در کارآمد سازی نظام آموزش عالی(مطالعه موردی دانشگاه های دریایی ایران)

پیش نیاز وارد شدن به عرصه های نوین مدیریتی مستلزم گسترش و توسعه دید دانش آموختگان، بهبود نقش و مهارت آنان در توان کاری مورد نظر و افزایش دانش عمومی آنان به عنوان یک بستر اساسی در این آموزش هاست. در همین راستا هدف از انجام این پژوهش، تبیین نقش تعدیل کننده شرایط زمینه ای در کارآمدسازی نظام آموزش عالی بود. این پژوهش به روش کیفی انجام شد و 10 نفر از اساتید با سابقه آموزش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گرد اوری اطلاعات مصاحبه بود، که در این پژوهش از مصاحبه نیمه ساختار یافته و انفرادی استفاده گردید. کفایت و موثق بودن پژوهش حاضر از طریق روایی اعضا بررسی و مورد تایید واقع شد. تجزیه و تحلیل داده ها  با استفاده از الگوی اسمیت انجام شد. نهایتا براساس تحلیل متن مصاحبه ها مجموعه ای از مضامین اولیه مشتمل بر تعاملات و دیپلماسی علمی، عوامل سیاسی- قانونی، مالی و ارزیابی طی فرایند کد گذاری باز  استخراج شدند که  به عنوان شرایط زمینه ای نقش تعدیل کننده در کارآمد سازی نظام آموزش عالی بویژه دانشگاه های دریایی ایران داشتند.

Keywords:

تعاملات و دیپلماسی علمی , عوامل سیاسی- قانونی , شرایط زمینه ای