تبدیل آبیاری سطحی به سامانه های آبیاری تحت فشار و اثر آن بر عملکرد درختان مرکبات(مطالعه موردی: منطقه شمال خوزستان)

شمال استان خوزستان یکی از مهم ترین مناطق مستعد پرورش مرکبات به شمار می رود. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر تبدیل آبیاری سطحی رایج منطقه به آبیاری تحت فشار بر عملکرد درختان پرتقال مارس و والنسیا به مدت 3 سال در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد اجرا شد . 5 روش آبیاری بارانی بالا درختی، بارانی زیر درختی، قطره ای، بابلر، میکروجت با آبیاری سطحی (تیمار شاهد ) در قالب طرح کاملا تفصادفی مقایسه شدند . نتایج تجزیه آماری نشان داد که بین تیمارهای آبیاری از نظر تاثیر بر عملکرد، کارایی مصرف آب و خصوصیات کیفی میوه اختلاف معنی داری در سطح 5 و 1درصد وجود داشت، به طوری که عملکرد پرتقال مارس و والنسیا در روش های میکرو و سطحی در یک سطح و بالاتر از آبیاری بارانی بود . اندازه و وزن پرتقال مارس در روش بارانی بالادرختی، و پرتقال والنسیا در روش های بالادرختی، سطحی و میکروجت بر روش های دیگر آبیاری برتری داشت . تجمع املاح روی برگ، در روش بارانی بالادرختی باعث ریزش برگ درختان درفصل برداشت شد. کارایی مصرف آب آبیاری روش های قطره ای به دلیل کاهش 55 درصدی میزان مصرف آب تفاوت معنی داری در سط 1درصد با تیمارهای آبیاری سطحی، بارانی بالا درختی و زیر درختی نشان داد. نتایج کلی این مطالعه نشان داد که تبدیل روش آبیاری سطحی به آبیاری قطره ای در باغ های پرتقال منطقه شمال خوزستان با کمترین تاثیر بر عملکرد و کیفیت میوه امکان پذیر است

Keywords:

آبیاری بارانی , آبیاری قطره ای , کارایی مفرف آب آبیاری , پرتقال مارس , پرتقال والنسیا