بررسی وضعیت تولیدات علمی اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد از سال 2000 تا 2010

هدف این پژوهش، بررسی تولیدات علمی اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد در سطح ملی و بین المللی در پایگاه وب آوساینس در یک دوره 11 ساله (1379– 1389) است. روش: نوع پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، علم سنجی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی تولیدات علمی نمایه شده در پایگاه استنادی وب آوساینس در چهار حوزه تحصیلی علوم انسانی، علوم پایه، فنی و مهندسی و کشاورزی (2038 مدرک) طی سال های 2000-2010 می باشد که توسط 707 نفر عضو هییت علمی دانشگاه فردوسی مشهد به ثبت رسیده است. در این پژوهش نمونه گیری انجام نشد و تمام تولیدات علمی دانشگاه فردوسی مشهد مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که در طول مدت مورد مطالعه 1898 مدرک در قالب های مختلف تولید شده است که از این تعداد، مقاله علمی با 1756 مورد بیشترین و مقاله مروری با 16 مورد کمترین تعداد را داشت نتایج نشان داد که در میان حوزه های تحصیلی و گروه های آموزشی، حوزه علوم پایه و گروه آموزشی شیمی بیشترین سهم و حوزه ادبیات و علوم انسانی کمترین سهم را در تولید علمی دانشگاه داشته اند نتایج بررسی میزان همکاری علمی نشان داد که سه حوزه تحصیلی علوم پایه، فنی و مهندسی و کشاورزی درصد قبل توجهی از همکاری را در تولیدات علمی خود داشته اند و در این بین حوزه علوم پایه بهتر از سایر حوزه ها عمل کرده است. آزمون فرضیه ها نشان داد تفاوت معنی داری بین متغیرهای محل اخذ مدرک تحصیلی و جنسیت با میزان تولیدات علمی وجود ندارد ولی بین مرتبه علمی با میزان تولیدات علمی تفاوت معنی داری به دست آمد. در مجموع تولیدات علمی اساتید دانشگاه فردوسی مشهد در پایگاه اطلاعاتی وب آساینس طی دوره مورد مطالعه به نسبت گستردگی این دانشگاه و تعداد اعضای هییت علمی آن، رقم قابل قبولی به نظر نمی رسد. نتیجه گیری : هرچند روند تولیدات علمی این دانشگاه در طی سال های مورد بررسی سیری صعودی داشته این روند در حوزه های تحصیلی مختلف این دانشگاه یکنواخت نبوده است. بنابراین مسیولان دانشگاه برای بهبود این وضعیت بایستی شرایطی را فراهم نمایند تا پژوهشگران انگیزه و توان لازم برای انتشار مقاله در مجله های معتبر بین المللی را به دست آورند.

Keywords:

علم سنجی , تولیدات علمی , اعضای هییت علمی , همکاری علمی , دانشگاه فردوسی مشهد , وب آوساینس