بررسی احکام آبها و تطهیر به آن از منظر مذاهب پنج گانه اسلامی

آب یکی از نعمت های بزرگ خداوند و یکی از مهمترین پاک کننده هاست. آب یا مطلق است یا مضاف. با توجه به اینکه بین فقهای مذاهب در احکام آبها اختلاف نظر وجود دارد لذا جهت بررسی و تطبیق نظرات فقها، تحقیق و پژوهش در این زمینه ضروری می نماید. تحقیق حاضر با هدف بررسی احکام آبها و تطهیر به آن از منظر مذاهب پنج گانه اسلامی به روش کتابخانه ای با ابزار فیش برداری و بهصورت توصیفی تحلیلی تبیین و انجام شده است. علماى اسلامى، به جز حنفیه به اتفاق معتقدند که آب مضاف طاهر است، ولى رفع حدث و ازاله خبث نمى کند، ولى حنفیه آب مضاف رامانند آب مطلق مطهر مى دانند، برخی از فقهاى امامیه نیز مانند علماى عامه ازاله خبث با آب مضاف را مجاز مى شمرند. دیدگاه مذاهب اسلامى )جز مالکیه( این است که آب مطلق اگر کثیر باشد، با ملاقات نجس، متنجس نمى شود، ولى اگر یکى از اوصاف سه گانه اش )بو،رنگ، مزه( بر اثر نجاست متغیر شد، محکوم به نجاست است. از دیدگاه مذاهب اسلامى )جز مالکیه( ؛ آب قلیل به مجرد ملاقات با نجس، متنجس مى شود، اگرچه یکى از اوصاف سه گانه اش متغیر نشده باشد.

Keywords:

احکام آبها , امامیه , اهل سنت , طهارت , مذاهب پنج گانه