آسیب شناسی مفهوم مغالطه در روند دادرسی کیفری دادگاه های دادگستری ایران

آسیب شناسی مفهوم مغالطه در روند دادرسی کیفری دادگاه های دادگستری ایران مورد بحث و بررسی قرار می گیرد چون این مفهوم زمانی که در مسیر و روند دادرسی قرار می گیرند مسیر دادرسی را از اصالت حقیقت یابی خود خارج می سازد. ضرورت پرداختن به مساله و اهمیت موضوع در این است که در صورت ورود و اثرگذاری مغالطه در روند دادرسی، این روند را از اصالت و رسالت عدالت جویی و حقیقت یابی آن خارج می کند. هدف از انتخاب این موضوع این است که آسیب ها و کاستی های علم حقوق را با استفاده از علوم دیگر منجمله علم منطق بررسی کنیم. روش تحقیق بصورت کتابخانه ای و تطبیقی بوده و نوع منابع هم منابعکتابخانه ای می باشد. نتایج و یافته های این پژوهش معرفی نقاط آسیبزا و آسیب پذیر علم حقوق در شاخه ی آیین دادرسی می باشد و معرفی نظام مند و علمی این تعاریف از نتایج این پژوهش می باشد.مساله اصلی این که از مستندات اصلی قاضی در روند دادرسی، اظهارات و استدلال در طرفین دعوا است و ارتباط کلامی طرفین دعوا و قاضی زمانی می تواند نتیجه درستی داشته باشد که آسیب ها و آفت های کلامی از طرفین دور باشد. یکی از آسیب های کلام ، مغالطه در گفتار است که می تواند روند دادرسی را از مسیر عدالت و حقیقت یابی دور کند در این پژوهش به آسیب شناسی مغالطه در روند دادرسی کیفری ایران و برخی مصادیق آن و راه های شناخت و جلوگیری از آن خواهیم پرداخت. یکی از نشانه های انسان از بدو اجتماعی بودن است و این خصلت اجتماعی بودن بوسیله ارتباط معنا پیدا می کند که ارتباطات انسان به گونه های مختلفی بوده و هست. من جمله ارتباط کلامی و این ارتباط کلامی در جوامع انسانی در جهت رفع نیازهای انسان در تمامی عرصه ها به کار برده می شود. لازمه بقا در یک جامعه انسانی صیانت از آن جامعه و افراد آن است. این صیانت بوسیله حقوق و امتیازاتی که جامعه به افراد یا افراد به جامعه می دهند محقق می شود. انسان همیشه برای بقا یا رسیدن به اهدافش نیازمند به ابزار بوده. برای ارتباط نیازمند به ابزارهایی چون کلام، اشاره، کتابت و دیگر روشها می باشد و برای صیانت از جامعه نیازمند به عدالت می باشد که حقوق و نهادهای قضایی یکی از ابزارهای عدالت می باشند. ارتباط کلامی در مرحله اول اجرا گاها دچار اعوجاجات و انحرافاتی می شود که اکثر اوقات این اعوجاج و انحراف مراد گوینده از کلامخود نمی باشد و این انحراف باعث برداشت و تفهیم فرد مخاطب می شود به گونه ای که مراد گوینده از کلام خود مطابق با برداشت مخاطب نمی باشد. این انحراف در کلام مغالطه نام دارد. مساله این است که این انحراف در کلام روند دادرسی آیا باعث خروج روند دادرسی از حالت طبیعی خود شده و منتج به آرا غیر عادلانه و مبتنی بر استدلال فاسد خواهد شد.

Keywords:

مغالطه , آیین دادرسی , منطق , استدلال , عدالت