نقش مددکاری اجتماعی در پیشگیری از آسیب اجتماعی خانواده

از این رو هدف مددکاری اجنماعی تغییر در حالات روانی مددجو و نیز تغییر در محیط اجتماعی اوست. مددکاران اجتماعی نه تنها از منابع اجتماعی به منظور حل مشکل انسانها استفاده می کنند بلکه توسعه منابع اجتماعی را نیز مدنظر دارند. مددکاران اجتماعی از طریق وارد شدن بهزندگی مددجو به طور مستقیم رفتارها و ارتباطات مددجو و خانواده او را مشاهده و مورد بررسی قرار می دهد و به تشخیص و ارزیا بی مشکل می پردازد. و در صورتی که لازم باشد تغییر در محیط خانوادگی و اجتماعی مددجو بوجود می آورد . مددکاری اجتماعی از 3 روش اصلی شامل:کار با فرد، کار با گروه ، کار با جامعه و 3 روش فرعی شامل: مدیریت در موسسات خدمات اجتماعی – تحقیقات رفاه اجتماعی و اقداماتاجتماعی بنابر موقعیت و شرایط و میدان کار و حیطه عمل خود استفاده می نمایند. مددکاران اجتماعی از طریق ابزارهایی چون مشاهده، مصاحبه،مطالعه و مکاشفه به شناخت مددجو و مشکل وی می پردازند. یکی از استراتژی های اساسی در مددکاری اجتماعی توجه به سطوح مختلف پیشگیری می باشد. مددکاری اجتماعی در سطح اول پیشگیری با ارایه اطلاعات و انواع آموزشهای لازم و کمک کننده به فرد به ارتقای کیفیت زندگی اجتماعی مردم و بهبود شاخص های سلامت اجتماعی و جلوگیری از بروز مشکلات اجتماعی و کنترل روند آنها کمک خواهد کرد. درسطح دوم پیشگیری نیز خدمات منجر به استقلال نسبی نمی شود بلکه هدف بیشتر کنترل مشکل می باشد و در بیشتر مواقع منجر به کاهش بحرانمی شود.اما افراد پس از این مرحله لازم است خدمات پیشگیری سطح سوم را هم دریافت کنند. که هدف آن توانمند سازی و باز توانی افراد پس از مواجهه با مشکل یا مشکلات می باشد.

Keywords:

مددکاری اجتماعی , آسیب های اجتماعی , پیشگیری