جایگاه اخلاق در حقوق خانواده

رابطه خانوادگی در اصل حداقل یک رابطه اخلاقی و حداکثر یک رابطه عاشقانه است، اما حقوق برای حفظ گوهر اخلاق و عشق در روابط انسانها و نیز پایداری نظم عمومی، به هر رابطه اخلاقی که آثار حقوقی داشته باشد بالافاصله بعد از تحقق عینی لباس و محافظ حقوقی میپوشاند. از همین رو، حقوق خانواده در جهت حفظ خانواده به عنوان منبع اخلاق و عشق در جامعه شکل میگیرد. با وجود این، حقوق خانواده در صورتی میتواند این کارکرد خود را انجام دهد که بر عدالت و آزادی حقوقی مبتنی باشد، اما آن در نظام حقوقی ایران از این حیث دارای مشکلات اساسی است و از این رو مورد انتقادات زیادی قرار گرفته است. بحث بر سر تساوی یا تشابه حقوق زن و مرد در مواردی چون ارث، دیه، حق طلاق، مهریه، شهادت، تعدد زوجات، ریاست خانواده، نفقه، ازدواج موقت، رابطه والد ین با فرزندان، امروزه چالشهای زیادی را برانگیخته است. همچنین حقوق خانواده در مسایل جدیدی چون شبیهسازی انسانی و تلقیح مصنوعی تعارضات شدیدی با اخلاق پیدا کرده است. در مقاله حاضر به بررسی رابطه حقوق خانواده و اخلاق در نظام حقوقی ایران پرداخته میشود.