دادگاه صالح برای جنایات علیه بشریت و جنگی ارتکابی توسط نیروهای حافظ صلح

در پی افزایش ارتکاب جنایات علیه بشریت و جنگی به ویژه نسبت به افراد غیرنظامی توسط برخی از نیروهایپاسدار صلح و ضرورت اجرای عدالت کیفری، موضوع اعمال صلاحیت بر این جرایم مطرح شده است . بااین همه، به نظر می رسد رسیدگی های کیفری که تاکنون انجام گرفته، به تناسب جرایم فراوان نیروهانبوده است . درست است که سیاست و خواست سازمان ملل آن است که تک تک متهمان در دادگاه هایملی تحت محاکمه قرار گیرند. اما این مهم تنها به عمل بر میآید و صرف تکرار مواضع کفایت نمی-کند. رسیدن به این هدف، نیازمند جدیت و کوشش بیشتر همه ی طرف های ماجراست؛ هم خود سازمان مللکه می خواهد چهره اش را نزد جهانیان ترمیم کند و هم نیازمند اراده و عملکرد مطلوب دولتهایفرستنده نیرو است. با توجه به اطلاعات موجود در زمینه ی سابقه و چگونگی رسیدگی به بدرفتاری ها و اعمالمجرمانه ی نیروهای صلح بان سازمان ملل متحد، می توان گفت که به نظر می رسد سوء استفاده های ارتکابیافته توسط صلح بانان اگر نگوییم برای سالیان متمادی نادیده گرفته شده اند، لااقل می توان اذغان نمود که تاکنون به شکلی جدی مورد رسیدگی قرار نگرفته اند. وجود همین واقعیت، فضای لازم را برای بی کیفری آنان ازطریق بهره مندی از مصونیت های در نظرگرفته شده برایشان فراهم ساخته است.مقاله حاضر با روش تحلیلی، توصیفی به صورت کتابخانه ای به دنبال تعیین چگونگی تعقیب نیروهای حافظ صلحبرای ارتکاب جنایات علیه بشریت و جنگی در دیوان کیفری بین المللی می باشد.

Keywords:

صلح بانان , جنایات جنگی , جنایات علیه بشریت , دادگاههای ملی , دیوان کیفری بین المللی