اثر بخشی گروه درمانی هیجان مدار بر کاهش اضطراب و اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان دخترمتوسطه شهر تهران

پژوهش پیش رو برای تعیین اثربخشی گروه درمانی هیجان مدار برکاهش اضطراب واعتیاد به اینترنت دانش آموزاندختردوره متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 95-96 انجام شده است .روش تحقیق ازنوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطهمنطقه 11 آموزش وپرورش شهرتهران بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه 13 نفری آزمایشوکنترل قرار گرفتند.مشاوره گروهی مبتنی بر درمان هیجان مداربر گروه آزمایش اجرا گردید.برای گردآوری داده ها،پرسشنامه استاندارد شده اضطراب بک فرم 1990 وپرسشنامه اعتیاد به اینترنت کمبرلی یانگ فرم 1998 به کار گرفتهشد و داده ها باکمک نرم افزار spss دردو سطح توصیفی (میانگین وانحراف استاندارد) واستنباطی (تحلیل کوواریانس) بررسی گردید . نتایج حاصل ازآزمون های آماری نشان دادکه تفاوت معنی داری بین نمرات پیش آزمون وپس آزمون گروهآزمایش وکنترل وجود دارد.بنابراین تجزیه وتحلیل نتایج ازاثر بخشی گروه درمانی به روش هیجان مداربرکاهش میزاناضطراب دانش آموزان دختر دوره متوسطه حمایت می کند (p=0/0005) در فرضیه دوم نتایج حاکی ازاثر بخشی گروه درمانی هیجان مدار برکاهش اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان دختر است. (p=0/0005) گروه درمانی هیجان مداربرکاهش اضطراب واعتیاد به اینترنت دانش آموزان دختر متوسطه موثر است.

Keywords:

گروه درمانی , هیجان مدار , اضطراب , اعتیاد به اینترنت