رابطه راهبردهای تنظیم هیجانی با افکار خودکشی

در سال های اخیر مدلهای آسیبپذیری شناختی نشخوار ذهنی و سرکوبی فکر را به عنوان راهبردهای ناسازگارانه ایشناسایی کردهاند که خطر افکار و رفتارهای خودکشی گرا را افزایش می دهند. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطهراهبردهای تنظیم هیجانی نشخوار فکری و سرکوب فکر با افکار خودکشی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعهآماری پژوهش شامل تمام ساکنان شهر کرج در بهار سال 1395 بود که از میان آنها 351 نفر به روش نمونه برداریخوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس افکار خودکشی بک (1979)، مقیاس سبک های پاسخنشخواری نولن- هوکسیما و مارو (1991) و پرسشنامه سرکوب خرس سفید وگنر و زاناکاس (1994) بود. داده ها با استفادهاز روش ماتریس همبستگی تحلیل شدند. براساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشخوار فکری، سرکوب فکر و افکارخودکشی در سطح معناداری 0/01 با یکدیگر همبسته بودند. به نظر میرسد نشخوار فکری و سرکوب فکر در تعامل یکدیگر آشفتگی هیجانی را افزایش داده که متعاقب آن نیز افکار خودکشی پدیدار می شود و تداوم می یابد.

Keywords:

افکار خودکشی , تنظیم هیجان , نشخوار فکری , سرکوب فکر