رابطه مقابله مذهبی با سازگاری زناشویی والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

هدف پژوهش حاضر مطالعه رابطه راهبردهای مقابله مذهبی مثبت و منفی با سازگاری زناشویی و شناسایی سهم اینراهبردها در پیش بینی سازگاری زناشویی است. نمونه پژوهش شامل 124 نفر از مادران و پدران دارای کودک مبتلا بهاختلال اتیسم بودند که با شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. داده های این مطالعه از پرسشنامه های اطلاعاتجمعیت شناختی، پرسشنامه مقابله مذهبی پارگامنت، و پرسشنامه سازگاری زناشویی که روایی و پایایی این ابزارها درایران موردتایید قرارگرفته است،جمع آوری گردید. داده ها با آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گامتجزیه و تحلیل شدند . نتایج به دست آمده بیانگر آن است که استفاده از راهبردهای مقابله مذهبی مثبت با سازگاریزناشویی رابطه مثبت، و راهبردهای مقابله مذهبی منفی با سازگاری زناشویی رابطه منفی و معنی دار دارند (p<0.001).تحلیل نتایج نشان داد که مقابله مذهبی مثبت و منفی پیش بینی کننده معنی داری برای سازگاری زناشویی است. باتوجهبه نتایج به دست آمده، امکان بهره برداری از نتایج این پژوهش در عرضه مداخلات خانواده درمانی برای والدین کودکاناتیستیک وجود دارد.

Keywords:

مقابله مذهبی , سازگاری زناشویی , والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم