بهینه سازی زمانبندی امتحانات پایان نرم در دانشگاه بر اساس قانون جاذبه نیوتن و مدل تخصیص کوادراتیک

در این مقاله روشی ارایه می شود که با استفاده از قانون جاذبه نیوتن و مدل تخصیص کوارداتیک بتوان برنامه زمانبندی امتحانات پایان ترم را در دانشگاهها به نحو مطلوب انجام داد. منظور از برنامه زمانبندی مطلوب، برنامه ای است که بین دو امتحان متوالی هر دانشجو حدود یک روز فاصله زمانی وجود داشته باشد. برای تنظیم تابع هدف این مسیله از قانون جاذبهه نیوتن استفاده می شود. در مدل ریاضی ارایه شده هر جمله تابع هدف خاصلضرب دو متغیر صفر و یک است۔ لہذا برخلافہ مڈلہایی موجولا، ململ ریاضی اپنی روشر بلک ہرنامہ ریزی غیر خعلی عدد صحیح منجر می شود وڈر چار چوب مذل مسایل تخحصیعصر کوادرانیک که از نوع NP-Hard است می گنجد. از طرفی به دلیل ماهیت مسیله، ابعاد ان نیز بسیار بزرگ است. برای مقابله با مشکل پیچیدگی خال : نیز کاهش زمان محاسبات رویکردی دومرحله ای توسعه می یابد به طوریکه برای دانشگاههایی با ابعاد متوسط بهینه بودن جواب مسیله همچنان محفوظ باقی بماند. نتایج حاصل از این پژوهشی مدتی است که در یکی از موسسات آموزش عالی کشور بصورت عملی به مورد اجرا گذاشته شده است و مشکلات مربوط به زمانبندی امتحانات رابطرز چشمگیری کاهش داده است.

Keywords:

زمانبندی امتحانات , قانون جاذبه نیوتن , تخصیص کوادراتیک , جدول زمانبندی , برنامه ریزی ریاضی