مطالعه حاضر ، به بررسی رابطه ی
یادگیری سازمانی و توانمندسازی کارکنان دانشگاه پرداخته شده است . در این مطالعه که به روش توصیفی و از نوع همبستگی انجام شده است .جامعه آماری ، کارکنان دانشگاه محل تحصیل بودند . نمونه آماری 40 نفر به روش سرشماری مشخص شد به منظور گردآوری داده ها از اعضای جامعه آماری از دو پرسشنامه استاندارد ،
یادگیری سازمانی نیف و توانمند سازی اسپریتزر استفاده شده است . آزمون ، مقدار ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه
یادگیری سازمانی 0.871 و برای پرسشنامه
توانمند سازی کارکنان نیز نسبت به سایر ایعاد کمترین مقدار را به خود اختصاص داده است که نشان دهنده تاثیر کمتر آن می باشد . امری که باعث تاثیر گذاری پایین تر این بعد می شود این است که ساختار سازمانی دارای انعطاف لازم برای
توانمند سازی کارکنان و ایجاد تغییر نمی باشد . عدم وجود رابطه بین اشتراک دانش و توانمند سازی نیز نشان دهنده توجه نکردن مدیران و کارکنان سازمان بر اهمیت اشتراک دانش می باشد . در نتیجه دانشگاه باید برای
یادگیری سازمانی تلاش نمایند تا بتوانند با توانمندسازی کارکنان ، باعث افزایش کارایی و بهره وری در سازمان خود شوند و به موفقیت دست یابند .