بررسی فضایی- اجتماعی مکان های جرم خیز و تاثیر آن در رفتار بزه نوجوانان نمونه موردی: کلانشهر اردبیل

بزهکاری نوجوانان با آثار منفی روانی، اقتصادی و اجتماعی، یکی از مسایل اجتماعی مهم ایران و کلانشهر اردبیل است. زیرا جامعه ی ایران از نظر ساختار جمعیتی، کشوری با جمعیت نوجوان و جوان است. گسترش روز افزون جمعیت در نقاط شهری کشورهای در حال توسعه به همراه ناکارآمدی برنامه های اجتماعی، اقتصادی و به ویژه عدالت اجتماعی پیامدهایی را به دنبال دارد که افزایش جرایم و بزهکاری نوجوانان یکی از مهمترین آنها محسوب می شود. به همین دلیل تلاش برای افزایش امنیت شهری و روش های ارتقاء آن به یکی از چالش های فراروی محققان رشته های مرتبط با مسایل حقوقی- روانشناسی تبدیل شده است. هدف اولیه این مقاله جستجوی علل بزهکاری نوجوانان در ابعاد دزدی، تخریب و خشونت در کل جامعه ی ایران نیست؛ بلکه تمرکز آن بر شهر اردبیل است تا با انجام چنین مطالعاتی در شهرهای بزرگ دیگر، زمینه برای اظهار نظر درباره ی جامعه ی ایران فراهم شود. هدف ثانویه ی پژوهش حاضر شناسایی و تحلیل فضایی- اجتماعی جرایم مرتبط با سرقت در بخش مرکزی شهر اردبیل برای دوره زمانی 1390 تا 1396 می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده که با استفاده از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی و نرم افزار جانبی (Analysis Crime) صورت گرفته است. در این بررسی از چهار چوب نظری ترکیبی، متشکل از عناصری از نظریه های پیوند اجتماعی، خویشتن داری و فعالیت های روزمره، استفاده شده است. یافته های داده ای این مطالعه نشان می دهد که نوجوانانی که خویشتن داری ضعیفی دارند، پیوند اجتماعی آنها نیز ضعیف است و بزهکاری بیشتری را مرتکب می شوند.

Keywords:

فضاهای جرم خیز , بزهکاری نوجوانان , کلانشهر اردبیل