بررسی اشتغال زوجه و شرط بنایی در فقه و قانون مدنی
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 494
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPES01_160
تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396
Abstract:
شرطی که در متن عقد ذکر نشود، چنانچه مفادش با موضوع قرارداد مرتبط باشد و عقد مبتنی بر آن منعقد شده باشد، شرط بنایی یا شرط تبانی نام دارد، مانند این که پیش از نکاح راجع به مهر توافق شود و عقد مبتنی بر آن جاری گردد که در اصطلاح گفته می شود علی الصداق المعلوم . ممکن است در مذاکرات پیش از عقد، زوجه بر شاغل بودن خود تاکید کرده یا طرفین عقد نکاح بر حق اشتغال زوجه توافق نموده باشند و عقد را مبتنی بر این توافق جاری سازند، در این موارد زوجین خود را بی نیاز از ذکر مجدد موارد توافق شده می دانند، چنین شرطی نیز نافذ و لازم الوفاء می باشد. از عبارات برخی از فقها بر می آید که شرط بنایی در باب نکاح اعتبار ندارد. به این معنی که شرط در صورتی قابل اعتنا و لازم الوفاء است که بین ایجاب و قبول واقع شود، جزء عقد محسوب نشده و اعتبار ندارد.
Authors
حسین زارع شعار
عضوهیت علمی دانشگاه پیام نور
سیده الهام طباطبایی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی