بررسی تاثیر مولفه های معماری در محیط های آموزشی بر افزایش خلاقیت کودکان

مقوله ی آموزش و پرورش کودکان بحثی است که در چند سال اخیر بسیار مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است. همه می دانیم امروزه درصد زیادی از جمعیت جهان را کودک و نسل جوان تشکیل می دهد ، پس رشد و پرورش نسل جوان برای ساختن دنیایی بهتر امری است ضروری، حال اگر این نسل، نسل خلاق باشند بالطبع تاثیرات آن در جامعه و آینده، مفید و مشهود خواهد بود. خلاقیت نوعی استعداد اکتسابی در انسانها است پس چه بهتر که کسب آن از کودکی که پایه های رشد شخصیتی، ذهنی، جسمی و اجتماعی کودک شروع می شود، آغاز شود. حال مسیله حایز اهمیت آن است که چه چیز موجب افزایش خلاقیت در کودکان می شود فضا در آموزش و پرورش و ترغیب خلاقیت نقش مهمی دارد پس فضاهای آموزشی کودکان باید متناسب با جسم و روح آنها باشد، فضایی کودکانه که کودک در آن حس آرامش دارد. پدیدآوردن چنین فضاهاییبرای کودکان به عهده ی طراحان و معماران خواهد بود که با بهره گیری از علم روانشناسی محیط به طرحی اصولی و صحیح برسند. در این تحقیق ابتدا به تعریف اساسی کودک و خلاقیت وکودک خلاق می پردازیم و بعد رابطه ی کودک و معماری محیط های آموزشی، که خود از عوامل موثر بر افزایش خلاقیت است را مورد بررسی قرار خواهیم داد. تحقیق حاضر از نوع -توصیفی تحلیلی بوده و مطالعات مربوط به آن از روش کتابخانه ای جمع آوری گردیده و با استفاده از تعاریف بیان شده به دنبال تاثیر مولفه های معماری و عناصری مثل نور و رنگ و..... بر ارتقای خلاقیت کودکان در فضاهای آموزشی مربوط به آنهاست.

Keywords:

کلمات کودک , خلاقیت , فضای آموزشی , روانشناسی محیط