جایگاه فضاهای عمومی نوین در شهرهای معاصر

مفهوم فضای عمومی در طول تاریخ یک مفهوم اساسی در زمینه شهرنشینی می باشد، به طوریکه از دیرباز پاسخگویی به نیازهای اجتماعی انسان و تامین فرصت های لازم در زمینه کسب تجارب فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی، مستلزم وجود فضا و یا فضاهایی عمومی است. این فضاها ظرفیتی عظیم در پاسخ به این جنبه از حیات انسان در جوامع شهری محسوب می شود بی شک فرهنگ جموه گاه مهمترین باورهای هر قومی است و یکی از مصادیق بارز آن را می توان چگونگی برخورد انسان ها در فضاهای عمومی با یکدیگر دانست. سرمایه فرهنگی و هویت از مفاهیم کلیدی جامعه شناسی می باشد که از اهمیت خاصی برخوردار است. در عین حال بحران هویت قریب یکصد سال است که گریبان گیر جامعه معماری شده است. انگیز ه خلق عناصر هویتی فرهنگی در معماری یکی از تلاش های قابل ستایش بشر برای متمایز ساختن خانه، شهر و کشور خویش می باشد. نوشتار حاضرپژوهشی تحلیلی توصیفی و مبتنی برمطالعات کتابخانه ای است. بدین منظور در مسیر پژوهش از اندیشه های فیلسوف فرانسوی مارک اژه استفاده شده است. از این رو تمایز بین مکان ها و نامکان ها در فضاهای عمومی با برداشتی منطقی ازدنیای سوپرمدرنیته به دنباال راه کارهاایی هستیم که بتواند چالش های جهان پیش رو، را پاسخگو باشد.

Keywords:

فضای عمومی , بحران هویت , نامکان ها , سوپرمدرنیته