بررسی ریشه ای بزهکاری اطفال و تحولات دادرسی آنان

بزهکاری اطفال و نوجوانان از جمله مسایل مبتلا به دنیای امروز است، بعد از پیروزی انقلاب و تغییرات مختلف در نظام قضایی کشور، مقررات دادرسی اطفال نیز دچار تحولاتی شد و از جمله این تحولات نسخ ضمنی قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار مصوب 1338 و تغییر سن مسیولیت کیفری می باشد. پس از نسخ قانون مذکور ضرورت وجود دادگاه اطفال با دادرسی ویژه، عملا در محاکم احساس گردید. بعد از تصویب قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب و تغییر سیستم قضایی در سال 1373 چشم های جامعه حقوقدانان کشور به تصویب قانون آیین دادرسی مربوطه دوخته شد تا اینکه در سال 1378 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری به تصویب رسید. مواد 219 تا 231 این قانون مربوط به چگونگی دادرسی اطفال و نوجوانان بود که عملا نتوانست پاسخگوی انتظارات جامعه و همچنین رفع مشکلات و معضلات دستگاه قضایی باشد. با عنایت به مراتب فوق و وجود رویه های عملی متفاوت در محاکم دادگستری در مورد شیوه های دادرسی و برخورد با اطفال بزهکار، نگارندگان را ترغیب نمود تا ضمن بررسی پیشینه تاریخی دادرسی جرایم اطفال در ایران نسبت به تجزیه و تحلیل قانون آیین دادرسی کیفری جدید با تطبیق و مقایسه با قانون آیین دادرسی کیفری قدیم و سایر قوانین مربوطه اقدام و ضمن بیان نقاط قوت قانون مزبور به بررسی کاستی ها و نواقص آن پرداخته و موضوع این مقاله به بررسی تحولات دادرسی اطفال در این قانون اختصاص داده شده است.

Keywords:

بزهکاری اطفال , مسیولیت کیفری , تحولات