تغییر روش آبیاری سطحی به قطرهای درختان مسن میوه الگویی مناسب برای مقابله و با خشکسالی و بحران کمآبی abstract
کشور ایران در زمره مناطق خشک و نیمه خشک جهان محسوب میشود. بررسیهای انجام شده نشان می دهد که از کل منابع آب تجدید شونده سالانه 83 میلیارد متر مکعب آن در بخش کشاورزی مصرف میشود که از این میزان 65% ان به دلیل استفاده از شیوه های سنتی و نادرست آبیاری به هدر میرود که پیامد آن
خشکسالی و فجایع زیست محیطی است. بنابراین به کارگیری شیوه های نوین آبیاری در جهت مصرف بهینه آب و کاهش اثرات
خشکسالی دارای حائز اهمیت میباشد. به منظور بررسی امکان تغییر روش آبیاری سنتی (سطحی) باغهای قدیمی به روشهای آبیاری پیشرفته بدون اینکه مشکل خاصی در میزان تولید محصول و یا رشد رویشی درختان مسن این گونه باغها به وجود آید و در این تحقیق اثرات 4 روش مختلف آبیاری تحت فشار (قطره ای دو ردیفه، اسپاگتی، بابلر، میکروجت) همراه با روش آبیاری سطحی به عنوان شاهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار بر روی درختان سیب کلدن دلیشز 25 ساله که به فواصل 6×5 متر کشت شده بودند به مدت 3 سال در یکی از باغات قدیمی منطقه
سمیرم مورد ارزیابی قرار گرفت پس از پیاده کردن سیستمهای مختلف آبیاری مقدار آب مورد نیاز درختان سیب (محاسبه شده) از طریق هر یک از این روشهای آبیاری در اختیار درختان قرار داده شد. برای بررسی اثرات روشهای مختلف آبیاری روی میزان تولید محصول و رشد و رویشی درختان در طول فصل رویشی میزان رشد رویشی این درختان، وضعیت سبز، مقدار تولید محصول و کیفیت میوه های تولیدی آنها مورد مطالعه قرار گرفت نتایج بررسی های انجام شده نشان داد که نه تنها در اثر تغییر سیستم آبیاری به درختان مسن استرسی وارد نمیشود بلکه با کاربرد روشهای آبیاری تحت فشار مقدار آب مورد نیاز درختان در زمان مناسب و با کمترین مقدار تلفات در اختیار آنها قرارد اده میشود و این امر موجب افزایش عملکرد و بهبود رشد و رویشی درختان نسبت به روش آبیاری سطحی میشود. در بین روشهای آبیاری تحت فشار، روش
آبیاری قطرهای دو ردیفه بیشترین تاثیر را روی میزان تولید محصول و افزایش رشد رویشی درختان داشته است. بنابراین با توجه به کمی بارش های سالیانه، محدودیت منابع آب وخشکسالی های متوالی میتوان سیستم آبیاری باغهای قدیمی را بدون هیچ گونه نگرانی و ایجاد استرس برای درختان مسن به روشهای آبیاری تحت فشار تغییر داد.