الگوی روابط انسانی در تربیت دینی با تاکید بر سیره ی امام رضا (علیه السلام)

این پژوهش، باهدف بررسی اصول تربیت دینی و الگوی روابط انسانی بر مبنای سخنان امام رضا (ع) انجام شده است. پس از گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و تجزیه و تحلیل آنها این نتایج به دست آمده است که سیره عملی امام رضا (ع) در جریان زندگی در خراسان و مناظرات ایشان، الگویی کامل و جامع در روابط چهارگانه انسان ( ارتباط باخدا، ارتباط با هستی، ارتباط با خود و ارتباط با انسان های دیگر ) ارایه می کند. عبادت آگاهانه، توکل و تسلیم و رضا در مفهوم پویا و سازنده، الگوهای تربیت دینی در ارتباط انسان با خالق در سیره امام رضا (ع) است. مثبت نگری در جهت هدایت انسان ها، عملگرایی و احترام به حقوق دیگران، از جمله مولفه هایی است که در چارچوب ارتباط انسان با دیگران قرار دارد. تواضع در برابر بندگان خدا از جمله آثار تربیت دینی مشخص شده در زندگی امام رضا (ع) هست که نشان دهنده نقش تربیت دینی در ارتباط انسان با خود است. در پایان نیز چند راهکار جهت محقق شدن تربیت دینی با توجه به سیره رضوی ارایه گردیده است.

Keywords:

امام رضا (ع) , الگوی روابط انسانی , تربیت دینی , سیره عملی امام رضا (ع)