مقایسه میزان خود تنظیمی شناختی هیجانی و تکانش گری و حساسیت اضطرابی در افراد معتاد و غیر معتاد

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان خود تنظیمی شناختی هیجانی و تکانش گری و حساسیت اضطرابی در افراد معتاد و غیرمعتاد بود. این پژوهش با روش علی مقایسه ای انجام شد و نمونه ی آن شامل 100 فرد معتاد به مواد مخدر و 100 نفر افراد عادی بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس از مراکز درمان و باز توانی دولتی و غیر دولتی شهر تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان ( CERQ-P )، پرسشنامه ی حساسیت اضطرابی (ASI) و پرسشنامه تکانش گری بارت ( 1995) بود. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد، میانگین نمرات مولفه های سازگارانه خودتنظیمی شناختی هیجانی از جمله تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، تمرکز بر برنامه ریزی مجدد، پذیرش در افراد غیر معتاد به طور معناداری بالاتر از افراد معتاد است؛ همچنین میانگین نمرات مولفه های ناسازگارانه خودتنظیمی شناختی هیجانی از جمله ملامت خویش، فاجعه سازی و ملامت دیگران در افراد غیر معتاد به طور معناداری پایین تر از افراد معتاد است؛ اما در مولفه های دیدگاه گیری و نشخوار گری تفاوت معناداری بین دو گروه وجود ندارد. میانگین نمرات مولفه های تکانش گری از جمله تکانش گری عدم برنامه ریزی و تکانش گری شناختی در افراد غیرمعتاد به طور معناداری پایین تر از افراد معتاد است؛ اما در مولفه های تکانش گری حرکتی تفاوت معناداری بین دو گروه وجود ندارد. همچنین میانگین حساسیت اضطرابی در افراد معتاد به طور معناداری بالاتر از افراد غیر معتاد است.

Keywords:

خود تنظیمی شناختی هیجانی , تکانش گری , حساسیت اضطرابی , معتاد