تاثیر موسیقی درمانی بر سازگاری کودکان اتیسم شهر اصفهان

هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر موسیقی درمانی بر سازگاری کودکان اتیسم شهر اصفهان در سال 1393 بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش اجرا گردید. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. جامعه آماری همه ی کودکان اتیسم شهر اصفهان بود. نمونه آماری تعداد 30 نفر از کودکان اتیسم 6 تا 14 ساله یک مرکز اتیسم در شهر اصفهان بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه سازگاری دخانچی بود. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 10 جلسه یک ساعته به صورت هفتگی تحت موسیقی درمانی قرار گرفتند. گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکرد. نتایج بیانگر این بود که موسیقی درمانی تاثیر معناداری بر سازگاری کودکان اتیسم دارد.

Keywords:

موسیقی درمانی , سازگاری , اتیسم