ارزیابی تاثیر اجتماعی احیاء رودخانه زاینده رود در بازه شهری

خشکی رودخانه زاینده رود برای بخش های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی شهر اصفهان تبعات منفی فراوانی به همراه داشته است. در این مقاله تاثیرات احیا رودخانه زاینده رود با دبی کم در شهر اصفهان برسی و داده های کیفی از طریق مصاحبه و مشاهده مشارکتی گردآوری و با روش نظریه مبنایی تحلیل شده است. در شرایط خشکسالی فعلی تا زمان رسیدن به وضعیت پایدار، جاری نمودن آب در مسیر رودخانه در بازه شهری با دبی کم که نیازهای هیدروژیولوژیکی و زیست محیطی شهر را فراهم نماید به خصوص در ماه های عدم تحویل حقابه کشاورزان، گزینه موقت مناسبی برای کاهش اثرات منفی کم آبی و افزایش رضایتمندی مردم شهر و گردشگران از رودخانه خواهد بود.

Keywords:

احیاء رودخانه , رویکرد مدیریت زیست بومی , ارزیابی تاثیرات اجتماعی (اتا) , کیفیت زندگی شهروندی , نظریه مبنایی