کاهش عوامل خروجی نامطلوب جهت بهبود واحدهای تصمیم گیری با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

در سالهای اخیر، مدلهای تحلیل پوششی داده ها با ورودی ها و خروجی های نامطلوب به خاطر اهمیت شان مورد توجهدانشمندان زیادی قرار گرفته است. در ارزیابی عملکرد یک واحد تصمیم گیری ناکارآ، باید هر دو گروه عوامل مطلوب و نامطلوببه نوعی تعدیل شوند. از طرفی نمیتوان حضور عوامل نامطلوب را نادیده گرفت. در اکثر مدل های ارایه شده در رابطه با داده هاینامطلوب، ورودی های نامطلوب مشابه خروجی و خروجی های نامطلوب مشابه ورودی در نظر گرفته شده اند و تاکنون توجه خاصیبه کاهش خروجی های نامطلوب نشده است. در این مقاله سعی می شود با کاهش خروجی های نامطلوب مدل جدیدی پیشنهادگردد. به کمک مدل پیشنهادی بهترین واحد کارآ از میان تمام واحدهایی که قبلا از مدلهای قبلی به صورت کارآ معرفی شده اند،مشخص می شود. برای این منظور، ابتدا مدلهای پایه ای تحت بازده به مقیاس ثابت بیان شده اند و سپس بهبود واحدهایتصمیم گیری کارآ با مدل پیشنهادی ارایه می شود. در نهایت با یک مثال عددی، کارآیی مدلهای مذکور با هم مقایسه می شوند.

Keywords:

واحد تصمیم گیری , عوامل ورودی خروجی مطلوب و نامطلوب , کارآیی