بررسی روند آماده سازی، اعزام و استقرار بیمارستان صحرایی جمهوری اسلامی ایران در کشور پاکستان

بیمارستان صحرایی جمهوری اسلامی ایران در زلزله اخیر کشور پاکستان طبق اظهار نظر مسئولین کشور پاکستان و نیز بازرسان جمهوری اسلامی و ناظران سایر کشورهای حاضر در پاکستان از بازده بسیار خوبی برخوردار بود و توانست درماموریت محوله موفق باشد. قطعا این موفقیت اتفاقی نبوده و به علل مختلفی بر می گردد. در این بررسی ابتدا به روند آماده سازی بیمارستان صحرایی پرداخته شده است. آماده سازی شامل مراحل و بخش های مختلف طراحی، ساخت، تست و نهایتا رفع عیب سازه بیمارستان صحرایی، آماده سازی نیروی انسانی شامل شناسایی ودسته بندی افراد در مشاغل مختلف بیمارستان صحرایی، گزینش افراد مولتی کد از بین آن ها، انجام فراخوان نیرویی و سازماندهی آنها، آماده سازی امکانات عمومی و تخصصی مورد نیاز جهت خوداتکایی و خود کفایی شامل طراحی و ساخت و ی خرید امکانات و تست آن ها و نهایتا بسته بندی و کدگذاری در انبارهای مربوطه می باشد. آماده سازی صحیح بیمارستان صحرایی جهت اعزام، به ماموریت های با فوریت بالا نه تنها نیاز به عوامل فوق دارد، بلکه باید بارها تمرین فراخوان و ماموریت انجام پذیرد تا بتوان با سرعت و صحت مناسب اعزام را انجام داد. یکی از موارد مهم این بررسی نحوه فراخوان و اعزام افرادمی باشد که پس از بارها تمرین انواع فراخوان نیرویی، اعم از نیروهای پشتیبانی کننده و یا عمل کننده بالاخره این نتیجه عاید شد که فراخوان شغلی با در نظر گرفتن اولویت فردی بهترین روش فراخوان از جهت سرعت و صحت می باشد. همچنین در این بررسی به نحوه استقرار بیمارستان، چیدمان، ارتباطات میان بخشی، چرخش بیمار در بخش ها و نهایتا نقاط ضعف و قوت آن پرداخته شده است. با توجه به نوع سازه که ترکیبی از اتوبوس آمبولانس و چادر با اسکلت فلزی بود و نیز محیط استقرار، درخت ها، عوارض زمین، جاده و … جانمایی های مختلفی متصور بود که نهایتا یک نوع از آن ها انتخاب و بر همان اساس استقرار انجام و عملیات آغاز گردید. ضمنا در این مقاله به نقاط ضعف و قوت آن نیز پرداخته شده است.