در عصر حاضر با انقلاب فنآوری و اینترنت و انفجار اطلاعات و تحول در ارتباطات و فراهم شدن زمینه گذار از موج سوم )عصر اطلاعات( و حرکت به سمت موج چهارم، سازمانها برای رشد پایدار و بقا ناگزیر از انطباق خود با تغییرات پرشتاب بوده و فعالیت سازمانها به شکل کلاسیک و سنتی خطر اضمحلال آنها را به همراه خواهد داشت، حرکت سازمانها به سوی استفاده از بستر شبکه و فنآوری اطلاعات و ارتباطات و
سیستمهای اطلاعاتی باعث تغییر و تحول در نگرش رفتار سازمانی و سایر ابعاد سازمانی از جمله ساختار، فرایندها و عملیات، سبک مدیریت و رهبری، فرهنگ سازمانی و ارتباطات انسانی اعم از فردی، گروهی و سازمانی شده است و بر سطح انتظارات، توقع و خواستههای ذینفعان و مشتریان به طور فزایندهای موثر بوده است که شناخت این دگرگونیها از اهمیت حیاتی برخوردار است. هدف مقالهی حاضر ارتقای درک و دانش خوانندگان محترم از تاثیر فنآوری اطلاعات و
سیستمهای اطلاعاتی بر ارتباطات سازمانی و کمک به ارتقای ارتباطات موثر و کامل و کاربست این دانش در انتخاب تدابیر در بهبود روابط فردی، گروهی و سازمانی در اینگونه سازمانها میباشد.در این راستا تعدادی از منابع علمی مرتبط مورد مطالعه قرار گرفته و محتوای این نوشتار با بهرهبرداری از آنها تدوین گردیده که به تعریف سازمانهای الکترونیکی، سازمانهای مجازی و ویژگیهای آنها، مزایا و محدودیتها، ارتباطات و روابط فردی، گروهی و سیستم سازمانی پرداخته شده است. سازمان مجازی یعنی جمع شدن گروهی از افراد، دانش، توان مالی و... بدون حضور فیزیکی که از نظر جغرافیایی پراکندهاند و با امکانات فنآوری اطلاعات و ارتباطات با هم در ارتباط و تماسند، امروز دیگر اثری از آن مرزهای سنتی که زمانی متصور بودنیست و مرزها درهم شکسته شده است و ما با سازمانهای پیچیده مواجه هستیم و سازمانها غالبا از حالت فیزیکی و با آن ساختمانهای عریض و طویل فیزیکی متعدد خارج شده و یا کاملا مجازی شدهاند یا حداقل مجبورند قسمتهایی از سازمان به صورت مجازی فعالیت نمایند تا بتوانند در دنیای امروزی و پر رقابت و پویا بقا داشته باشند. مجازی شدن و الکترونیکی شدن سازمانها بر ارتباطات سازمانی تاثیر شگرفی گذاشته و حتی کارکنان از حالت بومی خارجی شده و از نظر فیزیکی در ابعاد جغرافیایی و به صورت پراکنده و بعضا بطور غیر همزمان مشغول همکاری هستند و با فرهنگها و ملیتهای مختلف، سالها در کشورهای متفاوت با هم کار میکنند ولی ممکن است حتی یکبار هم، به صورت رو در رو 1 یکدیگر را ملاقات نکنند که این خود باعث تغییر در نحوهی تعامل و ارتباط کارکنان و نوع مدیریت سازمانها شده است که به تفصیل به شرح آنها خواهیم پرداخت شناخت این عوامل و تغییرات، ما را در درک بهتر موضوع و اجتناب از ارتباطات غیرموثر و مواجه شدن با مشکلاتی در زمینه مدیریت نیروی انسانی خصوصا هدایت و کنترل آنها یاری نموده و در نتیجه باعث افزایش کارایی فردی و سازمانی شده و اثربخشی آن را به همراه خواهد داشت و هرگونه مقاومت در مقابل تغییر و عدم انعطاف مساوی است با انزوا و نابودی شخص و سازمان.