مقایسه تاثیر تفکر انتقادی بر فرایند تصمیم گیری در نخبگان علمی، اجتماعی

هدف از این پژوهش، مقایسه تفکر انتقادی بر فرایند تصمیم گیری در نخبگان علمی واجتماعی است و تصوراتی است که با حصول مهارت های فکری، امکان همگرایی بر نخبگان علمی واجتماعی فراهم م یآید. اگرچه در روند تاریخ ایران براساس نگرش ها و زمینه های اجتماعی و فرهنگی مختلف به تعارضهای نخبگان دامن زده شده است، گسترش مهارت های تفکر انتقادی و تصمیم گیری به تعامل و تعاطی اندیشه ها در نخبگان منجر می شود و بر همین اساس تفکر انتقادی موقعیتی است که در آن مسایل از چند دیدگاه مورد بررسی قرار می گیرد و از طریق تبادل نظر برای، را ه حلهای مختلف پیدا میشود و همچنین توسعه یافتگی مهارت های تفکر تحقق پیدا خواهد کرد. روش این تحقیق از نوع علی– مقایسه ای است و در آن، توانایی مهارت تفکر انتقادی بر فرایند تصمیم گیری در نخبگان علمی– اجتماعی مورد مقایسه قرار گرفته است. توانایی تفکر انتقادی که از قبل ایجاد شده است، به صورتشبیه سازی توانایی تفکر تحلیلی، تفکر استنباطی و تفکر ارزشیابی بر فرایند تصمیم گیری گروهی، راهبردی و تعار ضهای اجتماعی مورداندازه گیری قرارگرفت. در این پژوهش، نمونه تحقیق نخبگان علمی، اجتماعی به صورت نمونه گیری هدفدار 2 و خوشه ای در سطح کشور، دردو گروه و هر گروه 110 نفر انتخاب شد. در این پژوهش از آزمون مهار تهای تصمیم گیری محقق ساخته و تفکر انتقادی کالیفرنیا استفاده شد. تجزیه وتحلیل آماری داده ها و انتقال آنها به برنامهSPSSبا استفاده از آمار توصیفی وآمار استنباطی آزمونtضریب همبستگی، تحلیل سه عاملی و رگرسیون گام به گام محاسبه شده است. یافته های تحقیق نشان داد که تفکر انتقادی و تصمیم گیری در نخبگان علمی بیشتر از نخبگان اجتماعی بوده و تاثیر تفکر انتقادی بر فرایند تصمیم گیری در نخبگان علمی معنادار میباشد. معادله رگرسیون نشان داد که تفکر استنباطی11 درصد فرایند تصمیم گیری را تبیین میکند. در جمع بندی کلی می توان گفت که فرایند تعارض بین نخبگان، چندوجهی است و در واقع این تعارض هم واکنشی به وضع موجود و هم عاملی برای تغییر است. بنابراین به نظر می رسد که راه جلوگیری از تعارض، برنامه ریزی دراز مدت و سوق به همگرایی ملی است.

Keywords:

تحلیل , استنباط , ارزشیابی , تفکر انتقادی , تصمیم گیری