بررسی راهبردهای توانمندسازی مبتنی بر بازسازی شناختی -رفتاری برتقویت خودپنداره زنان پس از طلاق شهر تهران

هدف کلی این پژوهش، تاثیر آموزش راهبردهای توانمندسازی مبتنی بر بازسازی شناختی رفتاری بر تقویت خودپنداره زنان پس از طلاق در شهر تهران میباشد. با توجه به هدف تحقیق، فرضیه پژوهش عبارتست از: خودپنداره زنان مطلقهای که تحت آموزش توانمندسازی مبتنی بر بازسازی شناختی رفتاری -قرار گرفتهاند، مثبتتر از افرادی است که این آموزش را ندیدهاند. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه تهرانی ساکن منطقه 5 تهران و نمونه آماری، از نوع نمونهگیری در دسترس شامل کلیه مراجعه کنندگان به خانهسلامت منطقه 5 شهرداری تهران به تعداد 15 نفر در هر یک از گروهها میباشد. ابزار تحقیق پرسشنامه خودپنداره راجرز و روش تحلیل آماری آزمون تیتست برای دو گروه گواه و آزمایش است. نتایج تحقیق نشان میدهد که تفاوت معنیدار آماری میان دو گروه پس از آموزش راهبردهای توانمندسازی مبتنی بر بازسازی شناختی رفتاری در جهت افزایش خودپنداره زنان مطلقه پس از آموزش مبتنی بر بازسازی - شناخت رفتاری مشاهده شده است.

Keywords:

توانمندسازی , بازسازی شناختی رفتاری , خودپنداره , زنان مطلقه