قاتل سریالی، بیمار روانی مسیول؛ جستاری در سیاست کیفری ناظر به قتل های سریالی

قتل سریالی در حقوق کیفری عنوان مجزایی ندارد. در ایران در ذیل کتاب قصاص و در صورت عدم اجرای آن ذیل کتاب دیات و تعزیرات قابل بررسی می باشد . در مرحله واکنش کیفری، نظام های مختلف حسب مورد مجازات قتل عمد درجه نخست، قتل عمد مشدد و یا تعدد جرم را اعمال می کنند. قاتل سریالی از نظر روانی نه مجرمی سالم و نه فاقد مسیولیت است. بیماری های روانی قاتل سریالی به طور عمده از دستهی روان رنجوری (نوروز) می باشد ،به نحوی که فرد ارتباط کاملی با واقعیت های بیرونی داشته و ادراک و اراده وی در وضعیتی می باشد که از نظر روانپزشکی و حقوق کیفری مسیول اعمال خود محسوب می شود. با این حال، چنانچه بیماری وی به حد روان پریشی (سایکوز) برسد و فرد از دنیای واقعیات گسسته شود، دفاع جنون قابل استناد خواهد بود. در حقوق کیفری ایران هیچ گاه قاتل سریالی موفق به استفاده از دفاع جنون و یا بیماری روانی خود نشده و به حداکثر مجازات قانونی محکوم شده است. همین رویه- جز در موارد نادر- در سایر کشورها نیز جاری بوده است. با تصویب ماده 286 قانون مجازات اسلامی 1392 ، بعید نیست که قاتلان سریالی در مواردی در قالب جرم حدی افساد فی الارض محکوم به اعدام شوند.

قاتل سریالی، بیمار روانی مسیول؛ جستاری در سیاست کیفری ناظر به قتل های سریالی Keywords:

قتل سریالی , بیماری روانی , روان پریشی , روان رنجوری , مسیولیت کیفری , سیاست کیفری