بررسی پویایی فقر در ایران با استفاده از داده های مرکب خانوارهای روستایی و شهری

از انجا که مساله فقر و برنامه های فقرزدایی مورد توجه سیاستگذاران و برنامه ریزان قرار گرفته است شناسایی دقیق این پدیده در موفقیت این برنامه ها و حل این مساله مهم ضرورتی انکار ناپذیر خواهد بود به رغم تمام تلاش های جمهوری اسلامی ایران در راستای حذف فقر از جامعه اولین برنامه تدوین شده مبارزه با فقر در جمهوری اسلامی ایران در عمل از سال 1380 با هدف به حداقل رساندن فقر در ایران به اجرا درامده است در این پژوهش مساله پویایی فقر را با استفاده از داده های مرکب خانوارهای شهری و روستایی کشور برای سال های 1380 تا 1382 بررسی می کنیم بدین منظور خط فقر در بخش روستایی و شهری محاسبه کرده و با استفاده از آن خانوارهای فقیر و غیر فقیر در نمونه های مورد مطالعه مشخص کرده ایم سپس با استفاده از براورد لاجیت و مدل SPELL نقش هر یک از عوامل تعیین کننده فقر بر نرخ مخاطره خروج از فقر و ورود مجدد خانوارها را مطالعه کرده ایم در براورد خط فقر غذایی از روش تامین انرژی غذایی FEI بهره گرفته و با استفاده از رگرسیون های غیر پارامتریک خطوط فقر غذایی و غیر غذایی را به دست آورده ایم نتایج این پژوهش نشان می دهد که فقر در بخش روستایی ابعاد بزرگتری داشته هرچند که انتقال میان وضعیت های فقر در جوامع روستایی بیشتر دیده می شود هم چنین بررسی ها نشان می دهد که جوامع شهری بیشتر با پدیده فقر مزمن روبر هستند

بررسی پویایی فقر در ایران با استفاده از داده های مرکب خانوارهای روستایی و شهری Keywords:

پویایی فقر , فقر مزمن , خط فقر , نرخ ورود مجدد به فقر , نرخ خروج از فقر , داده های مرکب خانوار , ایران