اندازه گیری تاثیر تغییرات قیمت کالاها و خدمات بر فقر در ایران

یارانه ها و مالیات ها ابزارهای مهم اجرای سیاست دولت با هدف کاهش فقر می باشند در این پژوهش روشی برای ارزیابی یارانه ها و مالیت های غیر مستقیم از جنبه کاهش فقر در ایران ارایه می نماییم این روش به تشخیص این که آیا سیاست یارانه ها و مالیت های غیر مستقیم دولت فقر گرا یا غیر فقرگراست کمک می کند چنانچه منافع مالی حاصل از اجرای سیاست مالی دولت به نسبت برای افراد فقیر بیشتر از افراد غیر فقیر باشد سیسات مالی دولت رامی توان سیسات مالی فقرگرا نامید در این پژوهش از کشش شاخص فقر فاستر گریر و توربک نسبت به قیمت کالاها و خدمات استفاده کرده و سپس شاخص به نفع فقیر برای قیمت ها استخراج شده و سرانجام از این شاخص برای ارزیابی مالیت های غیر مستقیم و یارانه ها استفاده شده است نتایج پژوهش نشان می دهد که در سال های 1383-79 در جوامع شهری و روستایی ایران افزایش قیمت اقلام خوراکی به افراد فقیر بیشتر از افراد غیر فقیر آسیب رسانده و پرداخت یارانه به گروه اقلام خوراکی بجز گره نوشابه ها و دخانیات در جوامع شهری و روستایی به نفع افراد فقیر بوده است در حالی که افزایش قیمت گروه هایی نظیر بهاشت و درمان حمل و نقل و ارتباطات و تحصیل و آموزش به افراد غیر فقیر بیشتر از افراد فقیر آسیب رسانده و افراد غیر فقیر بیشتر از فقرا از یارانه های پرداختی به این بخش ها منتفع شده اند

Keywords:

یارانه , مالیات غیر مستقیم , کشش فقر , شاخص فقرگرا , شاخص فقر فاستر , گریر و توربک