بررسی قابلیت تولید سوخک از قلمه های رویشی هیبرید اورینتال لیلیوم رقم ‘استارگزر’

تولیدکننده های گل شاخه بریده لیلیوم سوخ مورد نیاز خود را به طور معمول وارد میکنند که منجر به خروج ارز قابل توجهی از کشور میشود. ازدیاد سوخ لیلیوم اغلب به روش فلسبرداری انجام میگیرد ولی تکثیر مداوم با این روش منجر به گسترش آلودگی و کاهش کیفیت میشود. بنابراین، در این پژوهش که طی سالهای 93-1392 در گلخانه های گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد، امکان تولید سوخک از انواع قلمه های رویشی برگ، جوانه برگ و ساقه برگدار هیبرید اورینتال لیلیوم رقم &استارگزر (HUʼ]D*ʽ6WDU.FYEULGKRULHQWDO Lilium (تحت تیمار ماده تنظیمکننده رشد اکسین از نوع ایندول بوتیریک اسید (IBA (در پنج سطح 0 ،250 ،500 ،750 و 1000 میلیگرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و نه قلمه در هر تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت اکسین تعداد برگ ومیزان ریشهزایی در قلمه برگ کاهش یافت، درحالیکه این صفات در قلمه جوانه برگ و قلمه ساقه برگ دار افزایش داشت . تعداد سوخک در قلمه برگ از 14 عدد در شاهد تا 21 عدد، در قلمه جوانه برگ از سه عدد در شاهد تا 20 عدد و در قلمه ساقه برگ دار از یک عدد در شاهد تا 16 عدد به ترتیب در سطوح 250 ،500 و 750 میلیگرم در لیتر اکسین، افزایش یافت و بعد از این سطوح روند نزولی مشاهده شد. هرچند ریشهزایی و تولید برگ جدید از قلمههای برگ با کاربرد اکسین کاهش یافت، ولی کاربرد اکسین با غلظت معینی برای تولید سوخک از هر سه نوع قلمه این گیاه لازم بود.

Keywords:

بستر کشت , پیت , رشد , ریشه زایی , غلظت اکسین , گل سوسن , گل شاخه بریدنی