سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

عامل ارتباط محل سکونت عادی در قواعد حل تعارض اتحادیه اروپا و ایران

Publish Year: 1396
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 429

This Paper With 31 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JPLR-5-18_006

Index date: 13 January 2018

عامل ارتباط محل سکونت عادی در قواعد حل تعارض اتحادیه اروپا و ایران abstract

محل سکونت عادی در مقررات اتحادیه ی اروپا یک عامل ارتباط مهم در تعارض دادگاهها و تعارض قوانین به ویژه در مسایل احوال شخصیه است. آیین نامه های اتحادیه اروپا که بهطور مستقیم و بدون نیاز به تصویب مراجع داخلی کشورها لازم الاجرا است، بهطور مکرر از این عامل ارتباط بهره برده و آن را جایگزین عوامل ارتباط سنتی ازجمله اقامتگاه در کشورهای کامنلا و تابعیت در کشورهای رومی ژرمنی قرار داده است. پذیرش عامل عینی سکونت بهجای اقامتگاه، قابلیت پیشبینی در روابط بین المللی را افزایش میدهد. درعین حال با تمرکز بر رابطه نزدیک میان اشخاص و قانون قابل اعمال موجب ایجاد انعطاف در قواعد حل تعارض میشود و برخلاف تابعیت از اعمال مطلق قانون یک کشور معین جلوگیری مینماید. به علاوه دادگاه با اعمال ضابطه محل سکونت عادی غالبا به اعمال قواعد مادی قانون مقر دادگاه هدایت میشود و از مشکلات استناد و انبات قانون خارجی رهایی مییابد

عامل ارتباط محل سکونت عادی در قواعد حل تعارض اتحادیه اروپا و ایران Keywords:

عامل ارتباط محل سکونت عادی در قواعد حل تعارض اتحادیه اروپا و ایران authors

رضا مقصودی

استادیار گروه حقوق دانشگاه گیلان