اوقات فراغت و سلامت اجتماعی

سلامت، اساسی ترین جزء رفاه جامعه به شمار می رود و در این میان سلامت اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد سلامتی انسان بیش از مداخلات پزشکی و پرستاری به عوامل اجتماعی و اقتصادی وابسته است بر این اساس هدف اصلی پژوهش، آن است که رابطه نحوه گذران اوقات فراغت به عنوان یکی از عوامل اجتماعی و اقتصادی فرهنگی و سلامت اجتماعی را مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش با استفاده از روش پیمایش، به صورت مقطعی و با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای با حجم نمونه 235 نفر در بین جوانان 29-15 سال شهرستان بستان اباد انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان سلامت اجتماعی در بین جامعه آماری در حد متوسطی بوده و رابطه معنادار و همبستگی مستقیم و مثبتی بین میزان رضایت از اوقات فراغت r=0/294 و sig=0/000 و نحوه گذران اوقات فراغت با فراغت های اجتماعی r=0/350 ، sig=0/000 و عملی – جسمانی r=0/118 ، sig=0/004 وجود دارد. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می دهد که میزان رضایت از اوقات فراغت و همچنین گذران اوقات فراغت با فعالیت های اجتماعی و عملی جسمانی بر سلامت اجتماعی افراد تاثیر مثبتی دارد.

Keywords:

سلامت , سلامت اجتماعی , نحوه گذران اوقات فراغت , رضایتمندی از فراغت