پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی از طریق سبک های مقابله ای با مشکلات نوجوانان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی به وسیله سبک های مقابله ای با مشکلات نوجوانان دختر استان تهران بوده است. روش پژوهش از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان منطقه 2 شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 است. حجم نمونه پژوهش 150 دانش آموز از دبیرستان ایثار شاهد با روش نمونه گیری در دسترس از رشته های مختلف تحصیلی ( ریاضی، تجربی و انسانی ) بوده است. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه راهبردهای مقابله ای نوجوانان و مقیاس اندازه گیری پیشرفت صورت گرفته است. برای تجزیه و تحلیل از روش رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. نتایج نشان می دهد قدرت پیش بینی به ترتیب مربوط به مراجعه به دیگران، مقابله کارآمد و مقابله ناکارآمد می باشد. رابطه مقابله های کارآمد و مراجعه به دیگران با انگیزش پیشرفت در سطح 5 درصد معنادار است. با افزایش راه های آرام بخشی و تلاش و سخت کوشی، انگیزه پیشرفت افزایش و با افزایش عوامل نگرانی و تعلق به ترتیب میزان انگیزش پیشرفت کاهش می یابد. بنابراین می توان جهت افزایش انگیزه پیشرفت دانش آموزان بر سبک های مقابله ای آنان کار کرد.

Keywords:

نوجوانان , سبک های مقابله ای , انگیزه پیشرفت , مقابله ناکارآمد , مقابله کارآمد