بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در شهرستان تربت جام بین سالهای 1393 الی 1395

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 368

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MSEMSMED12_095

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

Abstract:

سابقه و هدف: لیشمانیوز جلدی یا سالک یکی از بیماری های انگلی شایع در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان و ایران بوده که توسط انگل های تک یاخته ای از جنس لیشمانیا ایجاد می شود و توسط گزش پشه خاکی به انسان منتقل می گردد . این مطالعه به منظور بررسی اپیدمیولوژی بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان تربت جام انجام شده است .مواد و روش ها: در این مطالعه اطلاعات مربوط به 215 بیمار را بصورت گذشته نگر از مدارک ثبت شده بین سال های 1393 الی 1395 در مرکز کنترل و درمان بیماری ها جمع آوری کرده و با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 215 نفر طی سال های مذکور به بیماری سالک در شهرستان تربت جام مبتلا گردیده بودند، بیشترین فراوانی در سال 1393 (46%) بود و سپس فراوانی کاهش قابل توجهی داشت(27 % در سال 95 ). اختلاف معنی داری بین دو گروه جنسی وجود داشت و مردان( 3/69%) بیشتر در معرض ابتلا قرار داشتند ( p<0.01 ) . بیشترین موارد بیماری در گروه سنی 30-16 سال( 7/43 %)و کمتر از 16 سال ( 8/29 %) بود. اکثر بیماران( 2/50 %)بیمارا ن ساکن روستا بودند. از نظر شغلی بیشترین فراوانی در سه گروه کارگران( 4/21 %)، کودکان( 7/16 %) و نظامیان( 9/14 %)بودند. 7/50 % بیماران سابقه مسافرت در یکسال گذشته را داشتند. بیشتر بیماران دارای یک( 6/58 %)یا دو( 2/24 %) زخم در روی بدن خود بودند. در 66 % بیماران اندازه ضایعه یک سانتی متر بود و در اکثر بیماران( 5/80 %) ضایعات بدون ترشحات بودند. بیشترین تعداد زخم ها در دست( 2/30 %) و صورت( 3/23 %) به تنهایی مشاهده گردید. لیشمانیا تروپیکا، انگل شایع( 1/58 %)شناسایی شد و بین میزان شیوع و شهرستان محل زندگی، جنس و نوع اندام های درگیر ارتباط معنی داری وجود داشت(p<0.01 ).نتیجه گیری: روند بیماری در سال های مورد مطالعه نشانه سیر نزولی بروز این بیماری می باشد و مطالعات اپیدمیولوژیک وسیع تری در زمینه فاکتورهای زیست محیطی از جمله منطقه سکونت و آب و هوا پیشنهاد می گردد.

Authors

ملیحه عبدالهی

کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، دانشکده علوم پزشکی تربت جام، تربت جام، ایران

فریبا دلشادی سلجوقی

کارشناس بهداشت عمومی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی تربت جام، تربت جام، ایران