تاثیر بحث گروهی بر خودمراقبتی و توانمند سازی بیماران دیابت نوع2 شهرستان گناباد در سال 1395

سابقه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که به رفتارهای خودمراقبتی ویژه ای تا پایان عمر نیازمند است. روش آموزشی بحث گروهی به علت مشارکت فعال بیماران در فرآیند آموزش نقش مهمی در بهبود عملکرد، ارتقاء خودمراقبتی و کنترل عوارض دارند. هدف عمده آموزش به این گروه از بیماران ارتقاء رفتارهای خودمراقبتی است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر بحث گروهی بر خودمراقبتی و توانمندسازی بیماران دیابت نوع 2 انجام یافته است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از میان 2000 بیمار دیابتی نوع2 که در کلینیک دیابت گناباد در سال 1395 پرونده داشتند، 72 بیمار واجد شرایط به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به روش تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گروه مداخله، مداخلات خودمراقبتی و توانمندسازی مرتبط به روش بحث گروهی در 4 جلسه اجرا و 2 ماه بعد پیگیری شد. گروه کنترل مداخلات روتین را دریافت کردند. اطلاعات جمع آوری شده با کمک نرم افزار SPSS نسخه20 با آزمون های کای دو، فیشر، تی مستقل، تی زوجی در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیکی تفاوت معنی داری ندارند. میانگین نمره خود مراقبتی و کیفیت زندگی در هر دو گروه قبل از آموزش همتا اختلاف آماری معنی داری را نشان نمی دهد (05/0p> ). پس از دادن آموزش به گروه مداخله میانگین نمره خودمراقبتی به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (001/0p<). بین میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران دیابتی در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل اختلاف آماری معنی داری دیده شد (001/0p<).نتیجه گیری: بحث گروهی روشی تاثیرگذار برای بهبود وضعیت خودمراقبتی و توانمندسازی می باشد. اجرای بحث گروهی برای تقویت رفتارهای خودمراقبتی در کاهش عوارض همراه دیابت و ارتقاء سلامت کلی در این گروه از بیماران موثر می باشد.

Keywords:

بحث گروهی , خودمراقبتی , توانمندسازی , دیابت نوع 2