تعیین الگو ها و ضوابط ایمنی(درسایت های آبی)پارک های شهری برای کودکان

ایمنی مفهومی است که می تواند در سطوح و بخش های گوناگون مورد مطالعه قرار گیرد و حیطه های متنوعی را در بر گیرد، لازم است بدانیم مفهوم ایمنی تنها مختص محیط های کاری و صنعتی نبوده و در طیفی گسترده تر شامل همه محیط های مصنوع انسان سازو یا غیر مصنوع با کاربری انسانی می شود. محیط های عمومی و فضاهای شهری نیز جز فضاهایی می شوند که بررسی مفهوم ایمنی در آنان به خاطر ماهیت عمده مصرف کنندگان این گونه محیط ها که خانواده ها و کودکان می باشند بسیار مهم و ضروری می باشد.در این مقاله به بررسی فضاهای تفریحی شهری که شامل سازه های مصنوعی آبی می باشند و تعیین الگوها و ضوابط ایمن کننده این سازه های آبی می پردازیم.این مقاله بر اساس روش علمی شکل گرفته است و مبتنی بر روش توصیفی – تحلیلی بوده و با رویکردی قیاسی مدون شده است. ضوابط ایمنی پیشنهادی در این مقاله با استفاده از دو رویکرد کتابخانه ای و تحقیقات میدانی بدست آمده اند.و چندین الگو برای ایمن سازی فضاهای مجاور آب در پارک ها در آن ذکر شده استتحقیقات منتج به مقاله فوق نشان میدهد که بیش از 73% از کلیه سازه های مصنوعی آبی ، اعم از دریاچه های مصنوعی، آب نماها، فواره ها، تالاب ها، حوض ها و حوضچه های آبی در سطح شهر تهران با نواقصی از نظر ایمنی برای کودکان مواجه هستند.عدم تعبیه نرده ها و حفاظ های ایمنی برای جلوگیری از دسترسی کودکان به سطح آب و یا سقوط در آن ، نبود حفاظهای ایمنی مناسب برای تاسیسات مجموعه ها و قابلیت دسترسی تصادفی کودکان به آنها همگی از مواردی است که منجر به نا ایمن شناخته شدن سایت های مذکور است.در بدنه تحقیق پانزده دلیل عمده بروز سوانح در سایت های آبی پارک ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و مجموعه گزارشات حوادث استخراج شده استبی گمان تعیین تمهیدات ایمنی برای فضاهای تفریحی بالخص فضاهایی که توسط خانواده ها و کودکانشان مورد استفاده قرار می گیرد بسیار مهم و امری اجتناب ناپذیر است . این امر مهم اجرایی نخواهد شد بجز در سایه مدیریت یکپارچه این فضاها و پیاده سازی الگوهای HSE_MS بدست آماده از تحقیقات صورت گرفته.برای ارتقاء سطح ایمنی سایت های آبی مصنوعی در پارک ها تا کنون میبایست از استانداردهای اروپایی EN1176 و یا سایر استانداردها که به صورت گسسته مطالبی را مطرح کرده اند استفاده میشده است .اما مقاله فعلی سعی بر آن داشته تا با جمع آوری اطلاعات و ضوابط ایمنی مورد نیاز و سپس متناسب سازی آن با بوم و اقلیم شهر تهران مجموعه راهکارها ، الگو هاو ضوابطی کمی و بومی شده را در اختیار خواننده قرار دهد. تصمیم گیری بر اساس الگو های موجود مقابله با خطرات احتمالی که در آن علاوه بر در نظر گرفتن معیارهای مختلف کمی و کیفی، از دانش و مهارت طراحان شهری نیز استفاده می شود. رویکرد اصلی این مقاله پس از بیان مقدماتی در مورد پارک ها و فضاهای سبز شهری و مسیله ایمنی در آن ها،است

Keywords:

ایمنی , پارک های تفریحی , کودکان , فضاهای آبی در پارک ها