بررسی معماری ساختمان مدارس بر سطح یادگیری (متوسطه دختران شهرستان مینودشت)

یادگیری بخش مرکزی زندگی هرفرد است، و به جنبه اکتسابی رشد می پردازد، در نتیجه محیط و کیفیت آن، بر یادگیری موثرند. هدف از نوشتار حاضر، ارایه اصول و معیارهایی برای ارتقاء بخشی سطح کیفی یادگیری دانش آموزان متوسطه به کمک طراحی معماری و منظر مدارس است. به نظر می رسد که کیفیت معماری فضاهای یادگیری، کیفیت یادگیری در فضا را تقویت می کند. به این منظور روش تحقیق کتابخانه ای و میدانی از طریق تحلیل و بررسی وضعیت موجود در معماری چهار مورد از مدارس متوسطه دخترانه در شهرستان مینودشت صورت گرفته است. یافته تحقیق با تاکید بر تاثیر محیط آموزشی بر کیفیت یادگیری به عنوان یک هدف بنیادین، معیارهای: آسایش، ایمنی، دسترسی پذیری، نظم پذیری، همخوانی محیط وپاسخگویی را برای طراحی مدرسه مطرح می سازد. نتیجه تحقیق حاکی از آن است که طرح بیرونی و معماری بنا با تکیه بر رعایت استانداردها و شاخصه های کیفی و توجه به ویژگی ها و نیازهای روحی و جسمی دانش آموزان (در سنین مختلف) دط راحی فضای کلاس ها، راهروها، مبلمان داخلی، حیاط مدرسه و ... امکان رشد ذهنی و اجتماعی و تعامل فعال دانش آموزان در مدرسه را فراهم کرده ومحیط را به ابزاری مناسب برای یادگیری تبدیل می کند.

Keywords:

یادگیری , معماری و منظر , مدارس متوسطه , شاخصه های طراحی