کنترل ناخالصی ها در فرآیند استخراج حلالی و الکترووینینگ مس

آهن و منگنز دو ناخالصی مهم در فرآیند استخراج حلالی و الکترووینینگ مس هستند. این دو ناخالصی با انتقال ازمرحله استخراج حلالی به مرحله الکترووینینگ، علاوه بر کاهش کیفیت کاتد، باعث کاهش راندمان این مرحله می شوند.روش معمول برای کنترل این دو ناخالصی در مرحله الکترووینینگ، خارج کردن بخشی از محلول و جایگزین کردن آن باآب و اسید است. مقدار حجم خارج شده تابع غلظت این دو ناخالصی در محلول لیچینگ و میزان انتقال این دو ناخالصیاز مرحله استخراج حلالی و شرایط عملیاتی آن است. بر اساس غلظت 12 گرم بر لیتر آهن در محلول لیچینگ و مقدارماندگی فازی 450/8 و 353/6 میلی لیتر بر مترمکعب در مرحله استخراج حلالی، با استفاده از موازنه جرم حول مخزنمحلول الکترولیت مشخص شد که مقدار 5/65 مترمکعب بر ساعت از محلول الکترولیت باید خارج شود. علاوه بر اینمقدار هدر رفت مس از این طریق نیز محاسبه شد که 4526/89 کیلوگرم بر روز بود. بنابراین برای کاهش در حجم خارج شده از محلول الکترولیت، باید انتقال ناخالصی ها به مرحله الکترووینینگ حداقل شود.

Keywords:

بلید , ناخالصی , ماندگی فازی , انتقال , الکترووینینگ