بررسی ارتباط بین رفتار ایمنی با حوادث شغلی و متغیرهای جمعیت شناختی کارکنان؛ مطالعه موردی: مجتمع تولید روی بندرعباس

رفتار ایمنی نوع خاصی از رفتار شغلی است که باعث ارتقا سطح ایمنی و بهداشت کارکنان می شود. این مطالعه با هدف بررسی ارتقاء بین رفتار ایمنی با حوادث شغلی و متغیرهای جمعیت شناختی کارکنان در مجتمع تولید روی بندرعباس در سال 1396 انجام گرفته است. پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه مورد مطالعه، 130 نفر از کارکنان مجتمع تولید روی بندرعباس بوده اند که به روش تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته اند. ابزار گردآوری اطلاعات در دو بخش سوالات جمعیت شناختی و پرسشنامه 23 سوالی رفتار ایمنی با روایی و پایایی معتبر (α=0/766) بود. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار آماری SPSS24 با کمک آزمون های توصیفی و تحلیلی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بین متغیرهای نوع شغل، سطح تحصیلات، سن، سابقه کار وسابقه حادثه با رفتار ایمنی ارتباط معناداری مشاهده گردید. نتایج این مطالعه نشان از ضرورت توجه به ارتقای رفتارهای ایمن کارگران دارد. عوامل انسانی بروز حوادث در محیط کار بسیار حایز اهمیت است و می توان با مداخله آموزشی، آگاهی و رفتار ایمنی را در قشر کارگران را ارتقاء داد و موجب کاهش رفتار ناایمن شد.

Keywords:

رفتار ایمنی , تولید روی بندرعباس , حوادث شغلی , فرهنگ ایمنی , رفتار ناایمن