آتش سوزی های عظیم و
زمین لرزه سده های گذشته در نقاط مختلف جهان باعث تلفات جانی ومالی فراوانی شده و این امر لزوم تدوین واجرای هرچه سریعتر برنامه های کاهش خطرات در جوامع آسیب پذیر شهری را خاطرنشان می سازد. هدف از انجام این تحقیق مدیریت برنامه ریزی اطفاء حریق پس از وقوع
زمین لرزه در جهت کاهش تلفات انسانی، خطارت های مالی و آسیب های روحی روانی و اجتماعی است و پژوهشگران سعی در پاسخ به سوال آیا در شرایط کنونی چنین مدیریتی وجود دارد و در صورت وجود، توان پاسخگویی به حریق های ناشی از زلزله را دارد لذا در این پژوهش با توجه به حساسیت موضوع و احساس نیاز و همچنین ذینفع بودن سازمان آتش نشانی تهران به عنوان متولی اطفاء حریق درصدد آمدیم تا طرح مدیریت اطفاء حریق تهران پس از زلزله و یا حوادث مشابه دیگر را تدوین نماییم. روش انجام پزوهش ابتدا با مطالعات کتابخانه ای سعی شده است مبانی نظری مسیله مورد بررسی قرار گیرد و همچنین پس از تکمیل تعداد ۲۳ پرسشنامه توسط کارشناسان سازمان آتش نشانی اقدام به تهیه سناریو ومدلسازی در حالات مختلف گردد. نتایج مورد انتظار از پژوهش در فرآیند مطالعه فوق، ایجاد یک روند برنامه ریزی از چگونگی مراحل مکان یابی و شناسایی تهدیدات مناطق پرخطر، اقدامات، پیشگیری و ارایه راه حل در جهت کاهش و تخفیف خطر مورد نظر می باشد که با بررسی های صورت گرفته مشاهده گردید خطوط لوله های گاز علت اصلی حریق پس از
زمین لرزه در تهران می باشد.