بررسی ارتباط بین میزان فرصت رشد و ریسک درماندگی مالی بر پاداش مدیران بورس اوراق بهادار
Publish place: اولین همایش سالانه مدیریت، حسابداری و اقتصاد ایران
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 430
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EMACONFERENCE01_018
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396
Abstract:
در یک محیط شرکتی با حمایت قوی بستانکاران، بستانکاران می توانند انگیزه های قوی برای کنترل شرکت های دارای ریسک درماندگی مالی داشته باشند. اگر بستانکاران بدانند قادر به ضبط دارایی های وثیقه گذاری شده هستند و یا اینکه بتوانند بصورت معتبر در هنگام بروز ایرادی، تهدید به برداشت این دارایی ها بکنند می توانند ریسک قرض گیرنده را کنترل کنند و اینکار از طریق نظارت صورت می گیرد. در نظریه نمایندگی بیان می شود که مالکان شرکت و سهامداران، اختیارات خود را به مدیران تفویض می کنند تا آن ها تصمیم های لازم را اتخاذ کنند؛ ولی مدیران هدف هایی شخصی دارند که با دیدگاه سهامداران مبنی بر به حداکثر رساندن ثروت، همخوانی ندارد. بدین ترتیب نظریه نمایندگی موجب بروز تضاد منافع خواهد شود. چنین به نظر می رسد که سیاست اعطای پاداش می تواند نقش موثری در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و نیز کاهش تضاد منافع بین مدیر و مالک ایفا نماید. افزایش میزان پاداش مدیران باعث افزایش موفقیت شرکت می گردد و وقوع ورشکستگی را کاهش می دهد. این پژوهش به بررسی ارتباط بین میزان فرصت رشد و ریسک درماندگی مالی بر پاداش مدیران بورس اوراق بهادار می پردازد. نتایج آزمون داده ها نشان می دهد که فرصت رشد تاثیر مثبت و معناداری بر پاداش مدیریت دارد. این نتیجه حاکی از آن است شرکت هایی که فرصت رشد بیشتری دارند نسبت به شرکت هایی که از فرصت رشد پایین تری برخوردارند پاداش بیشتری به مدیران پرداخت می کنند. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد ریسک درماندگی مالی تاثیر منفی و معناداری بر پاداش مدیریت دارد. چنین به نظر می رسد که سیاست اعطای پاداش می تواند نقش موثری در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و نیز کاهش تضاد منافع بین مدیر و مالک ایفا نماید. افزایش میزان پاداش مدیران باعث افزایش موفقیت شرکت می گردد و وقوع ورشکستگی را کاهش می دهد. این موضوع نشان می دهد که فرصت رشد بر پاداش مدیریت تاثیر دارد. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش استفاده کنندگان از اطلاعات مالی شرکت ها و همچنین به سازمان بورس اوراق بهادار پیشنهاد می شود که در اتخاذ تصمیمات اقتصادی خود و در ارزیابی میزان درماندگی مالی شرکت های مورد نظر، به تاثیرات بلند مدت پاداش مدیریت در جلوگیری از درماندگی مالی شرکت ها توجه ویژه داشته باشند.
Keywords:
Authors
نازنین شیبانی تذرجی
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم
بیژن عابدینی
استادیار گروه مدیریت مالی و حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم