بررسی تاثیر سبک های یادگیری اندیشه گرا و عملگرا بر میزان خلاقیت دانش اموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر نکا در درس زبان عربی

هدف کلی این تحقیق تاثیر سبک های یادگیری عملگراو اندیشه گرا بر میزان خلاقیت دانش آموزان دختر سال سوم مقطع متوسطه اول شهر نکا می باشد. سوالات ویژه این تحقیق: 1- آیا آموزش سبک های یادگیری عملگرا به معلم زبان عربی دانش اموزان، میزان خلاقیت دانش آموزان دختر را افزایش می دهد.2- آیا آموزش سبک های یادگیری اندیشه گرا به معلم زبان عربی دانش اموزان، میزان خلاقیت دانش آموزان دختر را افزایش می دهد.روش تحقیق در این پژوهش روش آزمایشی از نوع آزمون مقدماتی و نهایی با گروه های کنترل و آزمایش می باشد.جامعه آماری در این تحقیق دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر نکا در سال تحصیلی 96-95 می باشد. که تعداد نمونه این تحقیق 30دانش آموز از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده طبقه ای انتخاب شده اند. در پژوهش از پرسشنامه آزمون خلاقیت تورنس برای سنجش میزان خلاقیت دانش اموزان برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. و به منظور بررسی و تحلیل داده ها در بخش آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. باتوجه به یافته های تحقیق آموزش سبک های یادگیری عملگرا به معلم دانش اموزان ، میزان خلاقیت آنان افزایش چشمگیری پیدا کرده است بطوریکه تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری را در گروه آزمایش قبل و بعد از آموزش در مرحله پس آزمون تعیین نموده است و فرضیه اول پژوهش تایید شده است در حالی که آموزش سبک های یادگیری اندیشه گرا به معلم دانش اموزان نتوانسته میزان خلاقیت را ارتقاء دهد و فرضیه دوم رد شده است.

بررسی تاثیر سبک های یادگیری اندیشه گرا و عملگرا بر میزان خلاقیت دانش اموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر نکا در درس زبان عربی Keywords:

میزان خلاقیت , سبک های یادگیری , دانش اموزان , یادگیری