بررسی استعداد فرسایش خندقی با استفاده از شاخص های اقلیمی HTK و Ws (مطالعه موردی: حوضه آبریز خیاوچای)

خاک های حوضه های آبخیز تحت عوامل گوناگونی فرسایش می یابندکه یکی از مهمترین آنها فرسایش خندقی است (احمدی، 1386). این پدیده به صورت فرایندی متداول در هدر رفت منابع خاک به شمار می رود (Cheng et. Al, 2006) و به صورت فرسایشی تشدید شونده، به عنوان یکی از مهمترین فرایندهای تخریب زمین، باعث محدودیت در بهره برداری از زمین (عباسی، 1386) و گسترش بدلندها و اراضی بایر و افزایش رسوب گذاری در مخازن آب سدها می شوند (Bouchnak et. al,. 2009). طبق گزارش های پژوهشگران عمده ی تغییرات محیطی در نظر گرفته می شوند، به لحاظ رشد سریعی که دارند از اشکال عادی فرسایش به شمار نمی آیند (Nachtergaele et al, 2002, Heathwaite et. al, 1990، بیاتی خطیبی 1383)؛ که برای مبارزه با این فریاسش باید عوامل موثر در توسعه خندق ها شناخته شوند.