دستهبندی شاخصهای فرسودگی شغلی در میان کارکنان صداوسیما با استفاده از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری ( ISM)

فرسودگی شغلی یک سندروم کاری است که رابطه مستقیمی با استرس شغلی دارد. بدین معنی که این پدیده یکی از پیامدهای استرس شغلی است. شاخص های فرسودگی شغلی در این تحقیق عبارتند از: تحلیل عاطفی، شامل )احساس خستگی جسمی و روانی ناشی از کار( مسخ شخصیت شامل )بی تفاوتی و واکنش منفی( و عدم موفقیت شغلی شامل )احساس کاهش شایستگی و پایین آمدن باورهای کارآمدی در فرد( که این شاخص ها از نظریه ماسلاچ اقتباس شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان سازمان صداوسیما است. روش نمونه گیری به شیوه هدفمند بوده و حجم نمونه 50 نفر از سردبیران، دبیران و پژوهشگران رسانه ملی با سابقه کاری بیش از 3 سال بودهاست. هدف از پژوهش حاضر دسته بندی شاخصهای فرسودگی شغلی و شاخصهای زیربنایی آن در بین کارکنان صداوسیما میباشد.داده های استخراج شده از پرسشنامه نیز به وسیله تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیریISM دسته بنده و تحلیل شد.نتایج به دست آمده نشان میدهد که شاخصهای عدم موفقیت شغلی یعنی احساس کاهش شایستگی و پایین بودن باورهای کارآمدی بیشترین نمود را در میان کارکنان صداوسیما دارد به طوری که این شاخص در بالاترین سطح قرار گرفته و در ماتریس نفوذ – وابستگی هم در ناحیه نفوذ قرار گرفته است. این نتیجه معنایی جز تاثیرگذاری حداکثری و تاثیرپذیری حداقلی شاخص عدم موفقیت نسبت به سایر شاخصهای فرسودگی شغلی ندارد. به بیان دیگر این تحقیق نشان دهنده ارزیابی فرد از عملکرد خویش بوده است. بنابر این یافته ها نشان میدهد که کارکنان صداوسیما ضمن اینکه نسبت به شغل خود احساس تعلق میکنند، اما از عملکرد خود راضی نبوده و رفتار حرفهای خود را موفقیت آمیز ارزیابی نمیکنند

Keywords:

فرسودگی شغلی , تحلیل عاطفی , مسخ شخصیت , کاهش موفقیت فردی , مدلسازی ساختاری تفسیری