بررسی تاثیر پارامترهای جوشکاری بر لوله های نسل جدید بویلرهای نیروگاهی از آلیاژ A335-P91

در حال حاضر بخش وسیعی ازلوله های مورد استفاده در بویلرهای کشور از فولاد مقاوم به خزش P22 می باشد. در راستای بهینه سازی کارکرد و عمر آنها، صنعت بویلر به سمت فولاد هایی با کیفیت بهتر با توجه به کاربرد آنها پیش می رود. در این خصوص فولاد P91 مورد توجه بیشتری واقع شده است، که به دلیل مشکلات احتمالی مربوط به اتصالات جوشکاری شده آنها تا کنون سهم اندکی از لوله های بویلر را در کشور به خود اختصاص داده اند. مهمترین مزیت فولاد P91 استحکام خزشی بالای آنهاست، بنابراین می توان در مقایسه با بقیه فولادهای فریتی در مقاطع نازک تر نیز از آن بهره گرفت که این موضوع باعث کاهش هزینه ها و ریسک ترک های خستگی حرارتی می شود لیکن در مقاطع نازکتر احتمال بوجود آمدن ترک های نوع IV در قسمت های جوشکاری شده بیشتر شده و نیازمند ملاحظات دقیق تر و بیشتر در جوشکاری نسبت به فولادهای متداول می باشند. در این خصوص تاثیر و شرایط بهینه عملیات حرارتی های مرتبط با جوشکاری این فولاد شامل پیش گرم ، پس گرم و تنش زدایی در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی ها نشان داده است که با انتخاب شرایط مناسب برای فرایندهای عملیات حرارتی قبل و بعد از جوشکاری، بهبود ریزساختار و خواص مکانیکی صورت گرفته و مشکلات رایج در جوشکاری، اتصال و استفاده از این نوع فولاد به حداقل رسیده است که امکان جایگزینی آلیاژهای متداول در کشور را با فولاد P91 فراهم می نماید.

Keywords:

فولاد ASTM A335 , P91 , لوله های بویلر جدید , عملیات حرارتی , بهینه سازی جوشکاری , ریزساختار